1%PKB na Obywateli Kultury

Siedemnastego marca w Centrum Zamenhofa w Białymstoku odbyły się organizowane przez Wydział Propagandy KPUE "Konsultacje społeczne Paktu dla kultury”.[komunikat 1634 Wydziału Propagandy Komunistycznej Partii Unii Europejskiej]

Jak można się było spodziewać spotkanie miało służyć li tylko poprawie samopoczucia obywateli kultury (swoją drogą bardzo ciekawym jest, że wśród obywateli kultury - pomysłodawców przymusowego zabierania kolejnych pieniędzy ludziom bez kultury na ludzi kultury- są jedynie konsumenci owego 1%: pożal się Boże twórcy, właściciele nierentownych wydawnictw i pseudoteatrów;  żadnego czytelnika, kolekcjonera malarstwa, czy nawet zwolennika oglądania podskakujących penisów - wystawa w CSW, chyba z 2007). Próba przedstawienia innego stanowiska niż: "Jak to będzie wspaniale, gdy w końcubędziemy mieć 1%, będziemy się kochać, będziemy mądrzy i w ogóle "Peace on Earth", i armia będzie niepotrzebna, i zabierzemy armii 3%, bo będzie niepotrzebna!" skończyła się wyrzuceniem niepokornej osoby z "dyskusji" przez szanownego gospodarza, dyrektora Centrum.

Jednym z przytaczanych przykładów szkodliwych instytucji był PISF, dotujący według znanych jedynie sobie kryteriów nudne gnioty, za pieniądze dołożone do cen płyt, biletów i filmów, które ludzie CHCĄ oglądać lub słuchać. Usłyszałem egzaltowaną odpowiedź: "Och, PISF robi taki kawał dobrej roboty!" Tutaj wierzchołek lodowej góry dobrej roboty tej tytanicznej instytucji: "U Pana Boga w PISF" Wiem, wiem zaraz usłyszę: to wypaczenia, to trzeba naprawić. Gówno prawda. Idiotyzmu nie da się naprawić.

Kino w starym młynie finansowo popłynie. [ bialystok.gazeta.pl ]

Inicjatywa "Kina w starym młynie" we współpracy z Prezydentem Białegostoku wpisze się pewnie w znany schemat: koszty są wasze (czyli wspólne podatników), korzyści moje (artystka Rajkowska wynagrodzenie z pewnością będzie dostawać niezależenie od tego, czy pies z kulawą nogą zainteresuje się jej inicjatywą - co prawda pewnie parę osób z wypiekami na twarzy, ze względów prowincjonalnych kompleksów, zachwyci się działalnością "cenionej artystki", bo jest "cenioną artystką" z ogólnopolskim rozgłosem autorki palmy na rondzie w samej Warszawie, a taka palma to Panie jest coś! - nikt nie ośmieli się dostrzec, że to tylko odrobinę zabawny "iwent").

Genialny kolorowy sześcian (niepełny). [ Łuk triumfalny ]

Pan Tarasewicz pragnie zrealizować, w eksponowanym miejscu (i pewnie za "nasze"), autopromocyjny projekt, "dopełniający strukturę" Rynku Kościuszki, w sposób znany jedynie autorowi. Projekt, który należy opisać jako niezwykle piękne cztery  blaszane prostopadłościany harmonijnie połączone w jakże doskonałą formę sześcianu - od pokoleń stosowaną przez studentów I roku architektury jako odpowiedź na dowolne zadanie projektowe (patrz: wejście na były Wydział Architektury PB, przy ulicy Krakowskiej).

Oraz reszta obywateli kultury. Za 1%.

Pan profesor Budzyński nakazuje inwestorowi zakup betonowego klocka za 500.000 jako ważnego elementu wystroju wnętrz realizowanej opery (nota bene świetnego przykładu publicznych inwestycji: dobra architektura, bez pomysłu na wypełnienie jej treścią, trwale deficytowa i przepłacona). Jak nakazuje dialektyka marksistowska wydanie tej wielkiej sumy pieniędzy na betonowy bloczek uzasadni się pewnie zrównoważonym rozwojem (temat wykładów Pana Budzyńskiego na Politechnice Warszawskiej).

I mój faworyt: brudna szyba ku czci piewcy leninizmu na skrzyżowaniu ul Skłodowskiej i Legionowej nieznanego (mnie) autora. Rewelacja, ciekawe co to jest i czemu służy... Może do ćwiczeń czyścicieli szyb samochodowych przed sezonem?

O bardzo dobrym pomyśle amatora (Aleja Bluesa łącząca Planty z Rynkiem) koncertowo zamazanym przez zawodowców (autorów projektu budowlanego) tylko wspomnę, bo to stara sprawa.

Mógłbym tak w nieskończoność (np. obsługa Muzeum Rzeźby, która przegania mnie z dziećmi ze swojego podwórka - pokazywałem im detale ciesiołki - bo "to nie jest moje prywatne podwórko", a poza tym krzyżówka czeka), ale dość, wystarczy, żaden obywatel kultury nie czyta więcej niż trzy zdania plus obrazek.

Rozdawanie nie swoich pieniędzy ZAWSZE kończy się wyrzucaniem tych pieniędzy w błoto.

I na koniec, żeby nie było nieporozumień: nie miałbym nic przeciwko finansowaniu przez samorządy (podkreślam: samorządy; nie rząd) jakichkolwiek głupot, włącznie z budową piramidy w środku miasta, pod warunkiem, że nie możnaby tego robić na kredyt - żeby owych głupot finansowanie nie było bezbolesne, żeby poprzez wzrost podatków lokalnych, każdy, nawet obywatel kultury to odczuł!

Wolność albo śmierć!